Het leven in Bangladesh

1 november 2017 - Savar, Bangladesh

Hoi allemaal!

Dus voor degene die denken, he Hesther wat ben je eigenlijk aan het doen? Ik moet voor mijn laatste jaar SPH (ja eindelijk de laatste!) een minor doen. Ik heb de minor globall awareness en sustainable development gekozen. Hiermee heb ik nadat de groepen waren ingedeeld ( ik ben dus in groep Bangladesh ingedeeld) 5 weken les gehad over allerlei onderwerpen die te maken hebben met in het buitenland zijn, werken en over development in het algemeen. daarnaast hebben we een onderzoek moeten bedenken en en hoop opdrachten moeten doen. Op 29 september zijn de rest van mijn team (Laura en Mirte) en ik op weg gegaan naar Bangladesh. Hier voeren we ons onderzoek nu uit en doen 4 dagen in de week vrijwilligerswerk/stage hier op het centrum van CRP (centre for the reabilitation of the paralysed).

Op dit moment ben ik hier net iets langer dan 4 weken en tot nu toe heb ik het onwijs naar mijn zin. Het is geen land waar ik voor altijd zou willen blijven, maar wel heel vet om hier nu te zijn. 

Ongeveer anderhalve week geleden was het dewali, het hindoe festival van het licht. Ondanks dat de hindoe populatie in Bangladesh niet erg groot is, wordt het hier wel gevierd. Ook hier op het centrum hadden we dewali. Rondom het hele hydrotherapie bad waren er kaarsen die aangestoken moesten worden en iedereen danste en feestte. Ik heb er een aantal foto's van gemaakt maar het is lastig uit te leggen hoe het was en al helemaal niet vast te leggen. De sfeer was super en iedereen was blij en iedereen vierde het mee, het maakte niet uit welk geloof je had en wie je bent iedereen vierde het met elkaar. 

Het is nu begin november en het begint langzaamaan ook hier wat kouder te worden. dat houd nog zeker 21 graden in, maar je merkt absoluut het verschil. de regen is ook gestopt en daarom is de lucht nu een stuk droger, wat echt heel fijn is. Het enige vervelende is is dat ik merk dat ik nog erger op zie tegen douchen hier. We hebben alleen koud water namelijk en zeker op werkdagen als de pijpleidingen niet door de zon wat verwarmd zijn is het water onwijs koud! Waar ik eerst echt elk half uur dacht oh ik moet echt douchen want het zweet zit overal, probeer ik het nu zo veel mogelijk te vermijden. Maar 's avonds heb ik wat meer tijd dus douch ik nu dan vaak en dan kook ik eerst water meng dat met kouter in een grote emmer en gooi dat dan met een kleine emmer weer over me heen. Niet ideaal maar wel echt een stuk lekkerder. 

Ze hebben onze wasmachine die al weken in een grote kartonnen doos in de badkamer stond, eindelijk op het water aangesloten. Maar hij is niet op de stroom aangesloten en het eerste stopcontact is niet eens in de badkamer. Die kan ik dus niet gebruiken en als je daar zit met je emmer met was erin en met de hand aan het wassen bent en dat ding staat je  daar zo aan te staren, dat is echt naar! Thuis en op vakantie denk je dan ach een keertje met de hand wassen is best prima, soms zelfs best leuk! maar als dat het enige is wat kan en je alles moet doen en die wasmachine daar staat zonder dat je hem kan gebruiken is dat toch minder.

Op mijn werk krijg ik nu wel regelmatig wat te doen. Ik vertaal nu veel van hun officiele documenten naar het Engels, of controleer et als zij het in het Engels hebben gemaakt. Misschien niet helemaal waar ik voor opgeleid wordt en ook niet mijn eerste taal, maar het voelt goed iets te kunnen doen en  al helemaal als het iets is waar ik ze ook echt mee help. 

Verder heb ik inmiddels een trip naar Kathmandu geboekt in Nepal voor 5 dagen. Ik ben nu zo dichtbij (en mocht mijn dagen ruilen) dat ik het niet kon laten, dus van 9 tot en met 13 november ben ik in Kathmandu! en anderhalve week daarna van ongeveer 23 tot en met 27 ga ik naar de Shundarbans! voor degene die niet wteen wat de Shandarbans zijn. De Shandarbans is het grootse mangrovewoud ter wereld en ligt half in India en half in Bangladesh, het staat ook op de UNESCO wereld erfgoed lijst. Het plan is om na mijn tijd hier nog 3 weken te gaan reizen. Ik wil in een hele korte tijd veel zien dus waarschijnlijk word het 4 dagen Myanmar (Bagan, de stad van 1000 tempels) 5 dagen Thailand, 5 dagen Laos en 5 dagen Cambodja. Nog onwijs veel om naar uit te kijken dus!

Maar eerst nog lekker wat weekjes hier op CRP, waar ik steeds meer mensen leer kennen en steeds meer mensen mij herkennen. Dat mensen je kennen of herkennen verminderd het staren en om je heen verzamelen overigens niet. En ook al kan dat soms wat vervelend zijn ik kan het ze niet kwalijk nemen. Ze zijn gewoon echt op recht in je geintereseerd en wat je doet en waar je vandaan komt. eigenlijk als je er over nadenkt is het best lief op een gekke manier. Net als het land zelf, Bangladesh is mooi op z'n compleet eigen manier. Mensen hebben me al gevraagd om het ergens mee te vergelijken, maar dat kan ik echt niet. Bangladesh is heel erg zich zelf net als de Bengaalse mensen en dat heeft echt z'n eigen charme. Voorlopig zit ik hier nog helemaal prima.

Liefs, Hesther      

Foto’s

1 Reactie

  1. Jacco de Jong:
    1 november 2017
    Hey! Een hele belevenis, gaaf om te lezen! Lijkt mij leuker dan elke dag naar de Hogeschool of een stage ... En het wordt alleen maar beter met die trip in het vooruitzicht! Geniet ervan!
    (ik denk dat de wasmachine aangesloten wordt op de dag dat jullie vertrekken! ;-)