De bedeshi in Bangladesh

15 oktober 2017 - Savar, Bangladesh

Dus de eerste twee weken in Bangladesh zitter er net op. 
Twee weken terug kwamen we op zondag om 6 uur 's ochtends aan, geen tijd I know. De eerste ervaringen in Bangladesh waren daar een smerige wc met rare mensen die misschien drugs aan het dealen waren, mensen aan de balie voor de visa check die ik amper verstond maar wel heel vriendelijk waren (gelukkig kende de man achter de bali waar ik stond CRP) en mensen die door de flappen naar achter naar de werknemers roepen dat ze nu hun koffer moeten doen. 
Nadat we de koffers hadden was het ff een gehannes met de goede plek vinden waar iemand ons zou ophalen. gelukkig had deze meneer een mega bord met CRP erop en stond direct buiten de deur in het midden. De beveiliging van het vliegveld laat je overigens niet zomaar als buitenlander (bedeshi in het bengaals)  naar buiten gaan zonder te weten dat je een chauffeur hebt. Ze kijken hier echt goed uit voor je. 
De trip naar CRP was een hele belevenis vol met getoeter, spookrijders, een miljoen rickshas, gaten in de weg en alles op de weg eigenlijk. Eerlijk ik heb echt respect voor iedereen die hier rijd want ze zijn misschien wel de beste bestuurders op de wereld hier, ze kunnen alles ontwijken hier. 
Bij het appartement hebben we Shamoly onze huismoeder en Mike en Reeke ontmoet onze huisgenootjes. 
Aan het einde van de eerste week zijn we begonnen met werken, we hebben eerst een rondleiding gehad over de CRP grounds. Het centrum is echt groot en heeft basically alles wat je nodig hebt. Ik werk nu bij het CBR department. CBR = community based rehabilitation. wat ik doe? dat weet ik eigenlijk niet zo goed, maar elke dinsdag mag ik mee op huisbezoeken en dat is echt heel leuk. 

Ik ben hier wel echt een bedeshi though. Mensen hier staren graag naar bedeshis and ze schamen zich er ook niet voor. soms ben je gewoon met iemand aan het praten, kijk je op staan er op 10 mensen om je heen gewoon te kijken hoe je staat te praten. Soms is dat wel echt grappig. Ze willen ook vaak met je op de foto hier, maar ik ben dan ook op het nieuws geweest dus nu ben ik vet beroemd XD. 
Bij de ceremonies en belangrijke events word je hier altijd naar voren geduwd, want CRP is heel trots op z'n volunteers. het is wel een beetje awkward soms, maar je doet hen er vaak een plezier mee (daardoor was ik ook op het nieuws). 

Ik ga deze week mijn filmpje en fotos hoerop zetten, maar ik heb er nog even geen tijd voor gehad. vandaar dat ik nu schrijf. 

Overigens is reizen met rickshas best wel leuk, maar soms doodeng. De drivers zijn meestal best in voor een race though tegen de andere rickshas met bedeshis en dat is wel echt leuk.

Ik word steeds beter in afdingen en in Bangla spreken, wat handig is want bedeshi prijzen zijn veel hoger dan lokale mensen prijzen. 
Donderdag komen er nog 2 nieuwe huisgenootjes! en ja het gaat goed en ja het is leuk wel druk.

Bye!

Foto’s